سفالگری در ایران
در باستان شناسی پیش از تاریخ ایران، سفال یکی از پدیده های فرهنگی است و نقش و ترکیب آن به عنوان بیانی نمادین و تمثیلی، وسیله ای برای انتقال اندیشه و فرهنگ های گوناگون بوده است.
با آغاز شهرنشینی، سفال های زیبا و با نقش و نگار زیبا رواج پیدا کرد.
ایران دارای سابقه ای طولانی و درخشان در زمینه سفالگری می باشد.
مناطقی در ایران که سفالگری در آن انجام می شد :
با توجه به موقعیت جغرافیای خاص کشور ایران سفالگری در مناطق مختلفی از کشورمان انجام می گرفته است :
البته در حفاری ها و پژوهش های انجام شده توسط باستان شناسان مناطقی مانند :
- غرب رشته کوه زاگرس (لرستان)،
- منطقه جنوب دریای خزر (استان گیلان و مازندران)،
- منطقه ای در بخش شمال غرب کشور (استان آذربایجان)
- و همچنین منطقه ای در جنوب شرقی،
سفالگری در کرمان و بلوچستان :
به عنوان مثال در منطقه کرمان و بلوچستان سفالگری دارای قدمت بسیار زیادی می باشد و آثار به دست آمده از این چهار منطقه، تاریخ ساخت سفال ایران را در هزاره های قبل از میلاد نشان می دهد.
آثار سفالی به دست آمده از دوره پیش از تاریخ در ایران و کاوش های باستان شناسان منجر به کشف سفال هایی در تپه گنج دره در کرمانشاه گردید.
این منطقه به عنوان اولین و با قدمت ترین مکان ها در سفالگری ایران به شمار می رود و قدمت آثار به دست آمده از این تپه، مربوط به حدود ۸ هزار سال قبل از میلاد می باشد.
در مناطقی نظیر چشمه علی در ری و غار کمربند در بهشهر، نیز آثار سفالی بسیار با قدمت و تاریخی از سفالگری در ایران کشف شده است.
